Raczkująca sieć
Początki internetu związane były ściśle ze sferą wojskową i militarną. Na bazie tragicznych doświadczeń z pierwszej połowy XX wieku – dwóch wojen światowych – światowe potęgi, takie jak Stany Zjednoczone, chciały stworzyć taki kanał przekazywania informacji, który byłby w stanie przetrwać nawet po wybuchu wojny atomowej. USA chciało stworzyć sieć komunikacji odporną na działania wroga – wówczas był nim Związek Radziecki.
Model połączenia komputerów w globalną sieć powstał w 1960 roku, a jego autorem był J. Licklider, choć najbardziej zbliżoną do dzisiejszych definicji internetu i sieci internetowej koncepcję stworzył Paul Baran w 1962 roku na zlecenie Amerykańskich Sił Zbrojnych. Opracował on spójną koncepcję sieci, która – co ciekawe – zajęła 12 tomów dokumentacji. Zakładała stworzenie sieci cyfrowych transmitujących dane pomiędzy komputerami na odległość – rozproszonych i wytrzymałych na wypadek wojny światowej.
Z tego względu trudno wskazać jednego twórcę internetu, ale historia jego powstania zaczyna się na dobre wraz z pojawienie się pierwszych węzłów sieciowych, nazywanych ARPANET.
Eksperymentalna sieć komputerowa
Dokładnie 29 października 1969 roku stworzono węzły sieci ARPANET na Uniwersytecie Kalifornijskim. Eksperyment polegał na stworzeniu sieci komputerowej, w której nie byłoby centralnego punktu mogącego dowodzić pozostałymi komputerami w jednej sieci. Idea była prosta: stworzenie sieci, która będzie funkcjonować nawet w przypadku zepsucia lub odłączenia określonych części. Było to rewolucją, ponieważ wcześniej sieci sterowane były przez jeden komputer główny. Już w tamtych czasach dbano o to, aby połączenia przychodzące i wychodzące były maskowane, przez co bezpieczne i zaszyfrowane przed ewentualnym wrogiem.
Koncepcja sieci rozproszonej Paula Barana zyskała uznanie amerykańskich specjalistów, dlatego zdecydowano się ją zrealizować i opracować odpowiednie technologie. Najpierw powstały na potrzeby wojska aplikacje służące do komunikowania się. Wszystko toczyło się jednak w zamkniętej strukturze komputerów rządowych, przez co była ona mocno ograniczona i nie można było rozwinąć jej potencjału.
Protokół TCP/IP
W latach 70. XX wieku stworzono protokół internetowy o nazwie TCP/IP, którego zadaniem była kontrola transmisji danych przesyłanych w internecie. Miały one być wysyłane protokołem TCP od nadawcy do odbiorcy w sieci. Protokół IP odpowiadał za sposób adresowania – kod IP był konkretnym adresem komputera lub sieci komputerów, umożliwiającym precyzyjne przekazywanie informacji.
Jak pokazała historia, powstanie protokołu TCP/IP stało się krokiem milowym w rozwoju globalnej sieci. TCP był niezależny od konkretnego IP, co zwiększało możliwość przepływu informacji. Kolejnym krokiem było stworzenie systemu DNS przez Jona Postela na początku lat 80. XX wieku. Unifikował on metody identyfikacji poszczególnych komputerów w sieci ARPANET.
U progu WWWO ile wojsko posługiwało się dla określenia sieci rozproszonych protokołem TCP/IP, to w międzyczasie w pierwszej połowie lat 80. ubiegłego stulecia pojawiła się nazwa internet, jako połączenie słów „inter” oraz „network”, czyli „międzysieć”. ARPANET stopniowo tracił na wartości, ponieważ pojawiło się zapotrzebowanie na inne rozwiązania. Uczelnie wyższe i organizacje naukowe od 1989 roku zaczęły wykorzystywać internet do pracy. W 1991 roku zniesiono wydany przez National Science Foundation zakaz wykorzystywania internetu do celów komercyjnych, co otworzyło ostatecznie drzwi do koncepcji internetu dla wszystkich.
Od tego czasu prywatni użytkownicy zyskali możliwość korzystania z sieci do celów prywatnych i komercyjnych. Nieco wcześniej, bo w 1989 roku, stworzono pierwszą sieć dokumentów hipertekstowych – World Wide Web. Autorem był Tim Berners-Lee oraz Robert Cailliau. Rok później Tim Berners-Lee stworzył pierwszy hipertekstowy język znaczników HTML i pierwszą stronę internetową.
Pierwsza przeglądarka internetowa powstała w 1994 roku, a jej twórcą był Marc Andreessen, założyciel firmy Netscape. Przeglądarka Mosaic szybko została zastąpiona przeglądarką
Netscape Commerce S o licznych funkcjach.
Kolejne milowe kroki w rozwoju internetu następowały jeden po drugim. W 1990 roku stworzono wyszukiwarkę internetową Archie. Jej twórcami byli Alan Emtage i Peter J. Deutsch. Jej zadaniem było natychmiastowe wyszukiwanie plików na serwerach FTP. Pierwszą wyszukiwarkę współpracującą z odnośnikami hipertekstowymi stworzył w 1993 roku Matthew Gray – Wandex. Później powstały roboty indeksujące o nazwie WWW Wanderer, a ich ideę rozwijały Yahoo i Google.
Gdzie zmierza internet?
Zaawansowane, kontekstowe wyszukiwarki, szybki internet, szerokie możliwości komunikacji i zdobywania wiedzy, blogi, fora dyskusyjne i wreszcie cała strefa social media. Tak wygląda dzisiejszy internet. Łącza są coraz szybsze, głównie za sprawą rozwoju światłowodów, a właściwie infrastruktury, w której światłowód łączy centralę bezpośrednio z odbiorcą FTTH. W Polsce nadal nie jest to najpopularniejsza technologia internetowa, ale cały czas się rozwija. Internet światłowodowy pozwala na zwiększanie transferu pomiędzy odbiorcą a dostawcą usługi internetowej, ponieważ pomiędzy nimi nie ma barier. Wygląda też na to, iż za jakiś czas będą operowały nas roboty sterowane przez lekarza gdzieś z drugiego końca świata.
Znaleziono gdzieś w Internetach
Dodano w ramach ciekawostki
Początki internetu związane były ściśle ze sferą wojskową i militarną. Na bazie tragicznych doświadczeń z pierwszej połowy XX wieku – dwóch wojen światowych – światowe potęgi, takie jak Stany Zjednoczone, chciały stworzyć taki kanał przekazywania informacji, który byłby w stanie przetrwać nawet po wybuchu wojny atomowej. USA chciało stworzyć sieć komunikacji odporną na działania wroga – wówczas był nim Związek Radziecki.
Model połączenia komputerów w globalną sieć powstał w 1960 roku, a jego autorem był J. Licklider, choć najbardziej zbliżoną do dzisiejszych definicji internetu i sieci internetowej koncepcję stworzył Paul Baran w 1962 roku na zlecenie Amerykańskich Sił Zbrojnych. Opracował on spójną koncepcję sieci, która – co ciekawe – zajęła 12 tomów dokumentacji. Zakładała stworzenie sieci cyfrowych transmitujących dane pomiędzy komputerami na odległość – rozproszonych i wytrzymałych na wypadek wojny światowej.
Z tego względu trudno wskazać jednego twórcę internetu, ale historia jego powstania zaczyna się na dobre wraz z pojawienie się pierwszych węzłów sieciowych, nazywanych ARPANET.
Eksperymentalna sieć komputerowa
Dokładnie 29 października 1969 roku stworzono węzły sieci ARPANET na Uniwersytecie Kalifornijskim. Eksperyment polegał na stworzeniu sieci komputerowej, w której nie byłoby centralnego punktu mogącego dowodzić pozostałymi komputerami w jednej sieci. Idea była prosta: stworzenie sieci, która będzie funkcjonować nawet w przypadku zepsucia lub odłączenia określonych części. Było to rewolucją, ponieważ wcześniej sieci sterowane były przez jeden komputer główny. Już w tamtych czasach dbano o to, aby połączenia przychodzące i wychodzące były maskowane, przez co bezpieczne i zaszyfrowane przed ewentualnym wrogiem.
Koncepcja sieci rozproszonej Paula Barana zyskała uznanie amerykańskich specjalistów, dlatego zdecydowano się ją zrealizować i opracować odpowiednie technologie. Najpierw powstały na potrzeby wojska aplikacje służące do komunikowania się. Wszystko toczyło się jednak w zamkniętej strukturze komputerów rządowych, przez co była ona mocno ograniczona i nie można było rozwinąć jej potencjału.
Protokół TCP/IP
W latach 70. XX wieku stworzono protokół internetowy o nazwie TCP/IP, którego zadaniem była kontrola transmisji danych przesyłanych w internecie. Miały one być wysyłane protokołem TCP od nadawcy do odbiorcy w sieci. Protokół IP odpowiadał za sposób adresowania – kod IP był konkretnym adresem komputera lub sieci komputerów, umożliwiającym precyzyjne przekazywanie informacji.
Jak pokazała historia, powstanie protokołu TCP/IP stało się krokiem milowym w rozwoju globalnej sieci. TCP był niezależny od konkretnego IP, co zwiększało możliwość przepływu informacji. Kolejnym krokiem było stworzenie systemu DNS przez Jona Postela na początku lat 80. XX wieku. Unifikował on metody identyfikacji poszczególnych komputerów w sieci ARPANET.
U progu WWWO ile wojsko posługiwało się dla określenia sieci rozproszonych protokołem TCP/IP, to w międzyczasie w pierwszej połowie lat 80. ubiegłego stulecia pojawiła się nazwa internet, jako połączenie słów „inter” oraz „network”, czyli „międzysieć”. ARPANET stopniowo tracił na wartości, ponieważ pojawiło się zapotrzebowanie na inne rozwiązania. Uczelnie wyższe i organizacje naukowe od 1989 roku zaczęły wykorzystywać internet do pracy. W 1991 roku zniesiono wydany przez National Science Foundation zakaz wykorzystywania internetu do celów komercyjnych, co otworzyło ostatecznie drzwi do koncepcji internetu dla wszystkich.
Od tego czasu prywatni użytkownicy zyskali możliwość korzystania z sieci do celów prywatnych i komercyjnych. Nieco wcześniej, bo w 1989 roku, stworzono pierwszą sieć dokumentów hipertekstowych – World Wide Web. Autorem był Tim Berners-Lee oraz Robert Cailliau. Rok później Tim Berners-Lee stworzył pierwszy hipertekstowy język znaczników HTML i pierwszą stronę internetową.
Pierwsza przeglądarka internetowa powstała w 1994 roku, a jej twórcą był Marc Andreessen, założyciel firmy Netscape. Przeglądarka Mosaic szybko została zastąpiona przeglądarką
Netscape Commerce S o licznych funkcjach.
Kolejne milowe kroki w rozwoju internetu następowały jeden po drugim. W 1990 roku stworzono wyszukiwarkę internetową Archie. Jej twórcami byli Alan Emtage i Peter J. Deutsch. Jej zadaniem było natychmiastowe wyszukiwanie plików na serwerach FTP. Pierwszą wyszukiwarkę współpracującą z odnośnikami hipertekstowymi stworzył w 1993 roku Matthew Gray – Wandex. Później powstały roboty indeksujące o nazwie WWW Wanderer, a ich ideę rozwijały Yahoo i Google.
Gdzie zmierza internet?
Zaawansowane, kontekstowe wyszukiwarki, szybki internet, szerokie możliwości komunikacji i zdobywania wiedzy, blogi, fora dyskusyjne i wreszcie cała strefa social media. Tak wygląda dzisiejszy internet. Łącza są coraz szybsze, głównie za sprawą rozwoju światłowodów, a właściwie infrastruktury, w której światłowód łączy centralę bezpośrednio z odbiorcą FTTH. W Polsce nadal nie jest to najpopularniejsza technologia internetowa, ale cały czas się rozwija. Internet światłowodowy pozwala na zwiększanie transferu pomiędzy odbiorcą a dostawcą usługi internetowej, ponieważ pomiędzy nimi nie ma barier. Wygląda też na to, iż za jakiś czas będą operowały nas roboty sterowane przez lekarza gdzieś z drugiego końca świata.
Znaleziono gdzieś w Internetach
Dodano w ramach ciekawostki
